شهر دوستدار اوتیسم چگونه است؟
تاریخ انتشار: ۱۶ فروردین ۱۴۰۳ | کد خبر: ۴۰۰۶۲۹۱۸
امروزه شهرها از برنامه‌های مردم‌محور و در دسترس قرار دادن تمام امکانات زندگی شهری برای همه گروه‌ها و به‌ویژه افراد دارای معلولیت استقبال قابل قبولی دارند. یکی از گروه‌های هدف در این برنامه‌ها، افراد با اختلال اوتیسم هستند که به مراقبت‌های حسی ویژه در فضای شهری نیاز دارند.
به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، اختلال اوتیسم (ASD) یک پدیده جهانی است و طبق گزارش سازمان بهداشت جهانی، از هر ۱۰۰ کودک، یک نفر مبتلا به این اختلال است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
ساختن شهرها برای میلیون‌ها نفری که ASD دارند، یک امر ضروری است. شهرهایی مانند آبردین، ادینبورگ، لیورپول و گلاسکو در بریتانیا، فینیکس، مسا و آستین در ایالات متحده، پراتو در ایتالیا و روستاهای کوچکی مانند کلانَکیلتی در ایرلند، در حال تحقیق روی موضوع بازطراحی فضاهای شهری و خدمات اجتماعی به منظور سازگاری بیشتر با اوتیسم هستند. منظور از فضاهای شهری هم محیط‌های داخلی مانند مغازه، تئاتر، سینما، رستوران، موزه، حمل‌ونقل عمومی و هم فضای باز مانند خیابان‌ها و پارک‌ها است که صداها، نورهای خیره‌کننده، بوها و صف‌های غیرقابل پیش‌بینی در آنها ممکن است باعث ناراحتی حسی در افراد مبتلا به ASD شود. تنظیم تهویه، آکوستیک، گرمایش، روشنایی، قابلیت ایجاد فضاهای آرام پس از یک لحظه استرس‌زا، استقرار علائم بصری که کلمات را با تصاویر ترکیب می‌کند، در دسترس قرار دادن راهنماهای حسی و داستان‌های اجتماعی برای کاهش موارد غیرمنتظره و ساخت کیت‌های کوچک با اسباب‌بازی‌های استم «Stim» می‌تواند به بهبود زندگی برای افراد مبتلا به اوتیسم کمک کند.
پایین بودن سطح آگاهی جامعه در مورد اوتیسم می‌تواند منجر به قضاوت‌های نابه‌جا شود، مثلاً افراد اوتیستیک که در کتابخانه با خود صحبت می‌کنند نگاه‌های غیردوستانه‌ای را به خود جلب می‌کنند و به همین دلیل است که افراد مبتلا به اوتیسم و خانواده‌هایشان از زندگی اجتماعی منزوی می‌شوند. تحقیقات نشان داده است که ۴۰ درصد از افراد مبتلا به اوتیسم هرگز از کتابخانه بازدید نمی‌کنند، با این حال، ۹۰ درصد گفته‌اند در صورت ایجاد تغییراتی، احتمال بیشتری برای بازدید از کتابخانه محلی خود خواهند داشت.
یکی از راه‌های زیست‌پذیر کردن جامعه برای مبتلایان به اوتیسم، آموزش افراد شاغل در مغازه‌ها، رستوران‌ها، سینماها، موزه‌ها، کتابخانه‌ها، مدارس و مراکز بهداشتی است. صاحبان مشاغل باید بدانند که چگونه می‌توانند مهارت‌های افراد اوتیستیک را به کار گیرند.
ASD یک اختلال عصبی رشدی چالش برانگیز با طیف گسترده است و شامل افراد دارای ناتوانی‌های شناختی، گفتاری و حرکتی یا افراد با چالش‌های خفیف‌تر که هنوز در صحبت کردن و اجتماعی شدن مشکل دارند و افراد مبتلا به اوتیسم با عملکرد بالا (مانند سندرم آسپرگر) می‌شود که با وجود استعداد شگفت‌انگیز، در موقعیت‌های استرس‌زای ناشی از حساسیت به صدا، نور، بو، لمس شدن و ناتوانی در درک تعاملات اجتماعی، واکنش‌های شدیدی مانند گریه و فریاد از خود نشان می‌دهند.
هنگام در نظر گرفتن سوالات مربوط به حواس، مهم است که به یاد داشته باشید که افراد مبتلا به اوتیسم می‌توانند حساس باشند (اطلاعات حسی بیش از حد دریافت می‌کنند) یا کم حساس (اطلاعات حسی بسیار کمی دریافت می‌کنند).
سوالاتی که باید هنگام تلاش برای ایجاد یک محیط دوستدار اوتیسم بپرسیم اینکه چه کسی از فضا استفاده خواهد کرد یا از فضا برای چه استفاده خواهد شد؟
در کل یک محیط دوستدار اوتیسم باید با نیازهای حسی، ارتباطی و اجتماعی افراد مبتلا به ASD منطبق باشد. کاهش محرک‌های حسی به طوری که افراد مبتلا به اوتیسم بتوانند حضور در یک فضا را تحمل کنند نیز یکی از مهم‌ترین مؤلفه‌های تأثیر گذار است. برای مثال چراغ‌های فلورسنت می‌توانند تا حدی حواس را پرت کنند که برای برخی افراد ناتوان کننده باشد، زیرا آنها می‌توانند نورها را با سرعت ۶۰ فلاش در ثانیه (۶۰ هرتز) حس کنند. بنابراین در طراحی خیابان‌هایی که منتهی به مراکز اوتیسمی است باید دقت کافی در انتخاب نور انجام شود.
با توجه به طیف گسترده‌ای از اختلالات اوتیسم و ویژگی‌ها و نیازهای متفاوت افراد مبتلا، فناوری می‌تواند به کمک شهرها بیاید تا بتوانند محیطی قابل زیست‌تر برای این بیماران فراهم کنند. برای مثال، با استفاده از هوش مبتنی بر مکان، دوقلوهای دیجیتال و ابزارهای دیگر می‌توانند به نقشه‌برداری از مناطق شهر که کمترین قابلیت زندگی برای افراد مبتلا به اوتیسم را دارند و طرح‌های جایگزین کمک کنند. از برنامه‌های مبتنی بر هوش مصنوعی نیز می‌توان برای ارائه نقشه‌های حسی و مسیریابی مناسب به افراد مبتلا به اوتیسم استفاده کرد.
علاوه بر این، آموزش آنلاین می‌تواند به افزایش آگاهی جامعه برای برقراری ارتباط با افراد دچار ASD کمک کنند. به‌علاوه، از خدمات آنلاین می‌توان برای پیش‌رزرو ورود سریع به بعضی مکان‌ها و برنامه‌ها استفاده کرد تا از ایجاد استرس ناشی از نوبت در بیماران جلوگیری شود. ادارات دولتی می‌توانند با اشتراک‌گذاری داده‌های قابل اعتماد برای هماهنگی خدمات عمومی که از افراد مبتلا به اوتیسم و خانواده‌هایشان حمایت می‌کند، شهرها را به محل بهتری برای این افراد تبدیل کنند.
در حالی که زندگی در دنیایی که دوستدار اوتیسم است هنوز دورازدسترس به نظر می‌رسد، چند شهر در ایالات متحده و کانادا وجود دارند که در حال نزدیک شدن به معیارهای مناسب این هدف هستند. شهرهای دوستدار اوتیسم، استانداردهایی را تعیین می‌کنند برای اینکه چگونه شهرها برای افراد مبتلا به اوتیسم نه‌تنها سازگارتر، بلکه پذیراتر و فراگیرتر باشند. این شهرها می‌توانند مقاصد مناسبی برای سفر یا حتی نقل مکان خانواده‌هایی باشند که یکی از اعضای آنها از اختلال اوتیسم رنج می‌برد.
مرتل بیچ و سورفسید بیچ، کارولینای جنوبیکارولینای جنوبی به سبب داشتن سواحل زیبا و پارک‌های ایالتی مقصد محبوبی برای تعطیلات خانوادگی است. بسیاری از کودکان مبتلا به اوتیسم از بودن در کنار آب لذت می‌برند، بنابراین، شهرهای ساحلی انتخابی عالی برای خانواده‌های دارای کودک اوتیسم هستند. کارولینای جنوبی از همان لحظه ورود، بازدید از شهر را برای مبتلایان آسان می‌کند، نزدیک‌ترین فرودگاه به این منطقه یک اتاق آرام مخصوص این افراد را دارد و کارکنان بسیاری از جاذبه‌ها، هتل‌ها و رستوران‌های هر دو شهر در زمینه آگاهی از اوتیسم آموزش دیده‌اند. امکانات و جاذبه‌های حسی‌پسند مانند آکواریوم و چرخ فلک در این شهرها وجود دارد و حتی ساکنان محلی نیز آموزش‌های مربوط به اوتیسم را گذرانده‌اند. برای کودکانی که ممکن است فرار کنند، مچ‌بندهایی با قابلیت GPS ارائه می‌شود که بسیار مهم است زیرا فرار به‌ویژه در اطراف اقیانوس همراه با خطر غرق شدن است.
شهر مسا زمانی که به اولین شهر دارای گواهی اوتیسم در ایالات متحده تبدیل شد، در شناخت اهمیت ایجاد یک شهر واقعاً دوستدار اوتیسم اقدامات پیشرویی انجام داد و به همین دلیل است که یافتن مکان‌های دوستدار اوتیسم در سراسر این شهر بسیار آسان است. بیش از ۶۰ هتل، رستوران و مکان تفریحی در شهر به کارکنان خود آموزش داده‌اند که به بهترین وجه از بازدیدکنندگان مبتلا به ASD حمایت و پذیرایی کنند. از جمله این مکان‌ها می‌توان به موزه تاریخ طبیعی آریزونا و یک اتاق فرار اشاره کرد. مسا همچنین دارای چندین گزینه اقامتی دارای گواهی اوتیسم است و گردشگران می‌توانند از میان مزرعه‌ای در دریاچه، هتل‌های سنتی و گزینه‌های مقرون‌به‌صرفه محل اقامت مناسب خود را انتخاب کنند. در این شهر برنامه‌های سفر ویژه اوتیسم راه‌اندازی شده است که به بازدیدکنندگان مبتلا و خانواده‌هایشان کمک می‌کند تا به‌راحتی جاذبه‌های گردشگری، هتل‌ها و رستوران‌ها را پیدا کنند. علاوه بر این، راهنماهای حسی در این شهر وجود دارد که به بازدیدکنندگان اوتیسمی کمک می‌کند برای سفر خود آماده شود.
نیوفاندلند یک شهر ساحلی در کانادا است. مسیر این شهر برای تبدیل شدن به یکی از مقاصد دوستدار اوتیسم در آمریکای شمالی به کمک مادری آغاز شد که مصمم بود زادگاهش را برای فرزندان اوتیسمی خود پذیراتر کند. او با ترتیب دادن دورهمی برای خانواده‌های دارای کودکان اوتیستیک و تهیه منابع در کتابخانه محلی شروع کرد و سپس به آموزش کارکنان در مؤسسات سراسر شهر در مورد نحوه حمایت از افراد مبتلا به اوتیسم پرداخت. آموزش در این شهر به قدری گسترده است که تقریباً هر کسی در هر مکان، از کاپیتان دریایی گرفته تا پیشخدمت یک رستوران، درک بالایی از اوتیسم و نوع اقامت مورد نیاز آنها برای احساس راحتی بیشتر دارد. مرکز تفریحی شهر دارای یک سالن کوچک ورزشی است که کودکان می‌توانند در مواقعی که نیاز به استراحت دارند، از آن استفاده کنند. حتی کودکان محلی نیز از بازدید از هتل Port Aux Basques لذت می‌برند، زیرا اتاق حسی آن با صندلی‌های تاب‌دار و به شکل کیسه‌های لوبیا آراسته شده است. رستوران هتل نیز یک فضای آرام ویژه برای کسانی دارد که ترجیح می‌دهند در یک محیط آرام‌تر غذا بخورند. آنها همچنین منویی حاوی تصاویر برای بازدید کنندگانی دارند که غیرکلامی هستند یا از یک وسیله ارتباطی جایگزین استفاده می‌کنند.
منبع: ایمنا
کلیدواژه: شهرهای جهان برنامه ریزی شهری اوتيسم کودکان اوتیسمی اختلال اوتیسم خانواده کودکان اوتیسم روز جهانی آگاهی از اوتیسم افزایش آگاهی آموزش کارکنان فناوری های نوین شهر زیست پذیر زیست پذیری شهرها شهرهای قابل زندگی شهر شهروند کلانشهر مدیریت شهری کلانشهرهای جهان حقوق شهروندی نشاط اجتماعی فرهنگ شهروندی توسعه پایدار حکمرانی خوب اداره ارزان شهر شهرداری شهر خلاق افراد مبتلا به اوتیسم مبتلا به ASD برنامه ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.imna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایمنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۴۰۰۶۲۹۱۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
۲ دلیل مهمِ افزایش آمار آبله مرغان در ایران | کدام کودکان آبله مرغان نمی‌گیرند
همشهری‌آنلاین - پروانه بندپی: آبله‌مرغان، بیماری شایع کودکان است و با آن که بزرگسالان هم به آن مبتلا می‌شوند و اتفاقا عوارض و شدت بیماری در آنها بیشتر است، اما بیشترین شیوع آن در سنین ۵ تا ۱۰ سال است.
امسال موارد ابتلای کودکان به آبله‌مرغان در کشور چشمگیر به نظر می‌رسد که البته طبق گفته مسئولان، با این حال این آمار به آمار سال ۱۴۰۲ نمی‌رسد. میزان ابتلا به این بیماری در اوایل فصل بهار و اواخر فصل پاییز سال گذشته افزایش بسیار چشمگیری یافت. به طوری که یکی از بیمارستان‌های کشور اعلام کرد میزان مراجعه کودکان مبتلا به آبله‌مرغان نسبت به سال گذشته (سال ۱۴۰۱) افزایش ۷ برابری داشته است.
به گفته متخصصان، افزایش ناگهانی موارد ابتلا از پارسال تا کنون، دو دلیل بسیار مهم دارد؛ اول این که پاندمی کرونا به پایان رسیده و دیگر این که بیشترین شیوع این بیماری در فصل بهار است.
۲ دلیل مهمِ افزایش آمار آبله‌مرغان در کشوردکتر آمیتیس رمضانی، متخصص بیماری‌های عفونی و دبیر انجمن متخصصین بیماری‌های عفونی ایران در این رابطه به همشهری‌آنلاین می‌گوید: بیشترین شیوع آبله‌مرغان در اواخر زمستان و اوایل فصل بهار است و همیشه همین طور بوده است. اما دلیل افزایش چشمگیر آمار این بیماری از سال گذشته تا کنون این است که در دوران پاندمی کرونا، ارتباط و تماس کودکان کاهش پیدا کرده بود و میزان ابتلا به آبله‌مرغان هم در سال‌های کرونا کاهش یافت. سال ۱۴۰۲ ارتباط کودکان به دلیل بازگشت به زندگی عادی افزایش یافت و به همین دلیل، میزان ابتلا به آبله‌مرغان نسبت به سال‌های گذشته افزایش بیشتری پیدا کرد.
این متخصص بیماری‌های عفونی ادامه می‌دهد: قبل از پاندمی کرونا کودکان مدام در محیط مدرسه و مهدکودک حضور داشتند و با انواع و اقسام ویروس‌های تنفسی و ویروس‌هایی مثل آبله‌مرغان در تماس بودند. به همین دلیل همیشه حتی به شکل خفیف مبتلا می‌شدند و همین باعث می‌شد که سطح ایمنی‌شان تا حدی حفظ شود. اما در دوره کرونا چون بچه‌ها بیشتر در خانه بودند و کلاس‌ها آنلاین برگزار می‌شود، تماس‌شان با ویروس‌ها کم شد. الان که دوباره تماس‌ها شروع شده، طبعا دوباره افزایش موارد ابتلا به عفونت‌ها را داریم.
به گفته رمضانی، این موضوع فقط هم مختص آبله‌مرغان نیست. بعد کرونا موارد ابتلا به ویروس پنوموکوک هم بیشتر شد و یک پیک داشتیم. همچنین مواردی از طغیان سرخک را داشتیم. با این که کشور ما در مرحله حذف بیماری سرخک بود. دلیلش هم این است که در دوره کرونا خیلی از والدین از ترس ابتلای کودکان‌شان به کرونا، آنها را برای تزریق واکسن نمی‌آوردند. به همین دلیل هم در ایران و هم در سایر کشورها مواردی از طغیان سرخک داشته‌ایم. کلا الگوی بیماری‌ها به خصوص ویروس‌های عفونی و باکتریایی بعد از دوره کرونا تغییر کرد و موارد ابتلا به آن بیشتر شد.
بزرگسالان مبتلا نمی‌شوند؟ویروس آبله‌مرغان، بیماری شایع بین کودکان و به شدت مسری است و به گفته رمضانی، فردی که تاکنون مبتلا نشده، اگر در تماس با یک بیمار مبتلا قرار گیرد، نزدیک به ۱۰۰ درصد احتمال دارد که مبتلا شود. حتی اگر در سنین بالا باشد.
دبیر انجمن متخصصین بیماری‌های عفونی ایران تاکید می‌کند: هر قدر در سن پایین‌تر مبتلا شویم، بهتر است. چون عوارض و شدت آبله‌مرغان در کودکان کمتر است و در بزرگسالان عوارض و شدت بیشتری دارد.
آبله‌مرغان چه علائمی دارد؟رمضانی با بیان این که آبله‌مرغان، یک بیماری ویروسی است و طبیعتا علائم مشترک زیادی با بیماری‌های ویروسی دیگر دارد و به همین دلیل خیلی اوقات، افراد این بیماری را با بیماری‌های مشابه آن اشتباه می‌گیرند، می‌گوید: آبله‌مرغان در ابتدا یک سری علائم عمومی دارد که ممکن است با همه عفونت‌های ویروسی دیگر اشتباه گرفته شود. علائمی مثل بدن‌درد، تب، سردرد و شکم‌درد. این بیماری همچنین به دلیل داشتن علائمی مثل سرفه و عطسه، گاهی با سرماخوردگی هم اشتباه گرفته می‌شود. اما بعد از گذشت دو سه روز از علائم عمومی، کم‌کم بروز بثورات پوستی یا ضایعات پوستی در فرد شروع می‌شود.
این پزشک متخصص بیماری‌های عفونی ادامه می‌دهد: حتی ضایعات پوستی هم ممکن است فرد را به اشتباه بیندازد. چون سرخک هم یکی از علائمش ضایعات پوستی است. البته الگوی انتشار ضایعات پوستی آبله‌مرغان کمک می‌کند که آن را از سایر بیماری‌های با علائم تب و ضایعات پوستی تشخیص دهیم.
دبیر انجمن متخصصین بیماری‌های عفونی ایران می‌گوید: الگوی انتشار ضایعات پوستی در آبله‌مرغان که به شکل دانه‌های کوچک قرمز هستند، از تن فرد شروع می‌شود. بعد به پشت می‌رسد و بعد تدریجا صورت و بقیه بدن را فرا می‌گیرد. این ضایعات به‌تدریج تغییر شکل می‌دهند و تبدیل به تاول‌های کوچک می‌شوند. بعد زخم می‌شوند، بعد خشک می‌شوند و بعد می‌افتند. درضمن تا زمانی که آن زخم‌ها خشک شوند و کامل بیفتند، این بیماری مسری است و می‌تواند بقیه را هم مبتلا کند.
دوره بیماری چقدر طول می‌کشد؟ویروس آبله‌مرغان یک دوره کمون دارد؛ یعنی دوره‌ای که فرد با بیمارِ مبتلا تماس داشته ولی هنوز علائمی در او بروز نکرده است. این دوره ۱۰ تا ۲۱ روز طول می‌کشد. یعنی بین ۱۰ تا ۲۱ روز طول می‌کشد تا اولین علامت آبله‌مرغان در فرد ظاهر شود. بعد از بروز تمام علائم معمولا ۱۰ روز طول می‌کشد تا دوره بیماری تمام شود.
به گفته رمضانی، فرد معمولا یک بار به آبله‌مرغان مبتلا می‌شود و ابتلای دوباره در یک نفر رخ نمی‌دهد. البته در موارد نادری ممکن است برخی افراد به شکل خفیف مبتلا شوند اما بیماری در این افراد علائم بالینی ندارد. تاکید می‌کنم در موارد نادر، چون احتمال ابتلای مجدد بسیار پایین است.
این متخصص بیماری‌های عفونی در پاسخ به این سؤال که آیا کودکان زیر ۵ سال به این ویروس مبتلا می‌شوند یا نه، می‌گوید: هر فردی که در تماس با فرد آلوده باشد، مبتلا می‌شود. حتی کودکان زیر ۵ سال. البته به جز کودکان زیر ۶ ماه که ایمنی‌شان را از مادر می‌گیرند.
بیشتر بخوانید؛
آشنایی با توصیه‌هایی درباره تسکین ناراحتی آبله‌مرغان علائم آبله میمونی چه تفاوتی با آبله مرغان دارد؟ چطور می‌توان درد و خارش ناشی از بیماری را کاهش داد؟ راه‌های انتقال ویروسویروس آبله‌مرغان از دو طریق تماس مستقیم با ضایعات پوستی فرد آلوده و از طریق ترشحات بینی فرد بیمار منتقل می‌شود. به گفته رمضانی، این بیماری درمان اختصاصی ندارد اما در صورت ابتلا بهتر است که فرد به پزشک مراجعه کند. چون اولا کودکان زیر ۵ سال معمولا دچار تب بالا می‌شوند و دوم این که همان طور که گفتم، تشخیص این بیماری از ویروس‌های دیگر سخت و نیاز است که حتما پزشک بیمار را ببیند و تشخیص درست دهد.
این پزشک چند توصیه درباره افراد مبتلا می‌کند و می‌گوید: کودکان مبتلا به آبله‌مرغان باید روزی یک بار دوش با آب ولرم بگیرند تا زخم‌شان عفونت نکند. چون ضایعات پوستی خارش زیادی دارند و گاهی کودک آن را می‌خاراند و دوش گرفتن کمک می‌کند تا زخم‌ها عفونت نکند. درضمن ناخن‌های کودک باید کاملا کوتاه باشند. همچنین کودک تا زمانی که علائم دارد، اصلا نباید در فضای عمومی حضور پید کند. نه در مدرسه و نه درمهدکودک و جاهای دیگر. چون در صورت حضور فرد مبتلا در یک مکان عمومی، تا بیشتر از ۹۸ درصد احتمالا ابتلا وجود دارد. حتی اگر تماس در فاصله زمانی کوتاهی اتفاق بیفتد.
آبله‌مرغان درمان اختصاصی ندارد اما ...رمضانی درباره درمان ویروس آبله‌مرغان هم توضیح می‌دهد: این ویروس درمان اختصاصی ندارد و فقط برای گروه‌های خاص، زنان باردار و بیماران نقص ایمنی درمان اختصاصی دارد. مصرف آنتی‌هیستامین و خانواده آن در کاهش علائم بیماری کمک‌کننده است. همچنین اگر کودک تب دارد، استامینوفن باید مصرف شود. مصرف ایبوپروفن برای کودک توصیه نمی‌شود. کودک با مصرف همین داروها، استراحت کردن، کمک کردن به آرام شدن کودک به خاطر خارش زخم‌ها کمک می‌کند تا دوره بیماری به پایان برسد.
به گفته این متخصص بیماری‌های عفونی، در موارد نادری بیماری در فرد شدید می‌شود و درگیری ریه یا درگیری مغزی پیدا می‌کند اما بسیار نادر است و در کودکان هم کم پیش می‌آید.
زونا همان آبله‌مرغان است؟رمضانی در پاسخ به این سؤال که آیا صحت دارد بیماری زونا شکل دیگری از آبله‌مرغان است، بیان می‌کند: بله، زونا شکل تغییریافته آبله‌مرغان است. درواقع ویروس آبله‌مرغان این خاصیت را دارد که سال‌ها داخل بدن و در یک سری غدد لنفاوی و ... به صورت نهفته باقی بماند. یعنی ویروس دیگر هیچ علائمی ندارد اما کاملا از بدن پاک نمی‌شود و نهفته در بدن فرد باقی می‌ماند. تا این که عاملی مثل استرس، افزایش سن یا تضعیف سیستم ایمنی باعث فعال شدن آن ویروس می‌شود و این بار علائم بالینی آن شبیه آبله نیست و به آن زونا می‌گوییم.
این متخصص بیماری‌های عفونی با اشاره به این که زونا، بیماریِ دوره بزرگسالی است و معمولا در سنین سالمندی مبتلا می‌کند، می‌گوید: ضایعات پوستی زونا کاملا متفاوت از ضایعات پوستی آبله‌مرغان است. زونا نوع چشمی دارد که چشم‌ها را درگیر می‌کند، زونای صورت داریم، زونای پشت و بالاتنه داریم. هر یک از اینها دردهای عصبی بسیار شدید و آزاردهنده‌ای دارند.
کد خبر 849396 منبع: همشهری آنلاین برچسب‌ها سلامت خبر مهم بیماری - ویروس بیماری - بیمارستان
امام جمعه بلوک براثر سانحه تصادف درگذشت